бил понапъпил

Речник на българския език

1. бил понапъпил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил понапъпил е производна форма на понапъпя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).