бил понапукал

Речник на българския език

1. бил понапукал — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил понапукал е производна форма на понапукам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).