бил понакуцвал

Речник на българския език

1. бил понакуцвал — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил понакуцвал е производна форма на понакуцвам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).