бил понакастрил

Речник на българския език

1. бил понакастрил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил понакастрил е производна форма на понакастря (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).