бил понажулвал

Речник на българския език

1. бил понажулвал — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил понажулвал е производна форма на понажулвам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).