бил понавъсил

Речник на българския език

1. бил понавъсил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил понавъсил е производна форма на понавъся (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).