бил понабрал

Речник на българския език

1. бил понабрал — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил понабрал е производна форма на понабера (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).