бил помяучил

Речник на българския език

1. бил помяучил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил помяучил е производна форма на помяуча (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).