бил помътил

Речник на българския език

1. бил помътил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил помътил е производна форма на помътя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).