бил покуцал

Речник на българския език

1. бил покуцал — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил покуцал е производна форма на покуцам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).