бил поклонил

Речник на българския език

1. бил поклонил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил поклонил е производна форма на поклоня се (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).