бил покалугерил

Речник на българския език

1. бил покалугерил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил покалугерил е производна форма на покалугеря (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).