бил поизхабил

Речник на българския език

1. бил поизхабил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил поизхабил е производна форма на поизхабя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).