бил поизтупал

Речник на българския език

1. бил поизтупал — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил поизтупал е производна форма на поизтупам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).