бил поизмил

Речник на българския език

1. бил поизмил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил поизмил е производна форма на поизмия (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).