бил поизбелял

Речник на българския език

1. бил поизбелял — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил поизбелял е производна форма на поизбелея (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).