бил позапил

Речник на българския език

1. бил позапил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил позапил е производна форма на позапия (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).