бил позаоблачавал

Речник на българския език

1. бил позаоблачавал — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил позаоблачавал е производна форма на позаоблачавам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).