бил позакрепил

Речник на българския език

1. бил позакрепил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил позакрепил е производна форма на позакрепя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).