бил поводил

Речник на българския език

1. бил поводил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил поводил е производна форма на поводя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).