бил плодил

Речник на българския език

1. бил плодил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил плодил е производна форма на плодя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).