бил оттулил

Речник на българския език

1. бил оттулил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил оттулил е производна форма на оттуля (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).