бил отпоил

Речник на българския език

1. бил отпоил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил отпоил е производна форма на отпоя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).