бил ослонил

Речник на българския език

1. бил ослонил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил ослонил е производна форма на ослоня (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).