бил опосталявал

Речник на българския език

1. бил опосталявал — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил опосталявал е производна форма на опосталявам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).