бил опарил

Речник на българския език

1. бил опарил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил опарил е производна форма на опаря (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).