бил олицетворил

Речник на българския език

1. бил олицетворил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил олицетворил е производна форма на олицетворя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).