бил обмитил

Речник на българския език

1. бил обмитил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил обмитил е производна форма на обмитя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).