бил обгорил

Речник на българския език

1. бил обгорил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил обгорил е производна форма на обгоря (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).