бил напоил

Речник на българския език

1. бил напоил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил напоил е производна форма на напоя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).