бил наплодил

Речник на българския език

1. бил наплодил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил наплодил е производна форма на наплодя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).