бил назорил

Речник на българския език

1. бил назорил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил назорил е производна форма на назоря (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).