бил набрулял

Речник на българския език

1. бил набрулял — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил набрулял е производна форма на набрулям (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).