бил клокочил

Речник на българския език

1. бил клокочил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил клокочил е производна форма на клокоча (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).