бил избрулвал

Речник на българския език

1. бил избрулвал — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил избрулвал е производна форма на избрулвам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).