бил заблажил

Речник на българския език

1. бил заблажил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил заблажил е производна форма на заблажа (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).