бил е упокоявал

Речник на българския език

1. бил е упокоявал — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е упокоявал е производна форма на упокоявам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).