бил е требил

Речник на българския език

1. бил е требил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е требил е производна форма на требя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).