бил е спотулял

Речник на българския език

1. бил е спотулял — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е спотулял е производна форма на спотулям (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).