бил е самотувал

Речник на българския език

1. бил е самотувал — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е самотувал е производна форма на самотувам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).