бил е самооблагал

Речник на българския език

1. бил е самооблагал — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е самооблагал е производна форма на самооблагам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).