бил е прибулил

Речник на българския език

1. бил е прибулил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е прибулил е производна форма на прибуля (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).