бил е пошушвал

Речник на българския език

1. бил е пошушвал — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е пошушвал е производна форма на пошушвам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).