бил е почупил

Речник на българския език

1. бил е почупил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е почупил е производна форма на почупя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).