бил е поупражнил

Речник на българския език

1. бил е поупражнил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е поупражнил е производна форма на поупражня (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).