бил е поугоявал

Речник на българския език

1. бил е поугоявал — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е поугоявал е производна форма на поугоявам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).