бил е поспечелил

Речник на българския език

1. бил е поспечелил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е поспечелил е производна форма на поспечеля (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).