бил е попришпорил

Речник на българския език

1. бил е попришпорил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е попришпорил е производна форма на попришпоря (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).