бил е попочинал

Речник на българския език

1. бил е попочинал — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е попочинал е производна форма на попочина (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).