бил е поплюл

Речник на българския език

1. бил е поплюл — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е поплюл е производна форма на поплюя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).